Leestijd: 3 minuten

Welke onverwachte les kun jij leren?

De ‘fabeltjesfuik’: dit woord werd door Arjen Lubach in de wereld gezet in zijn programma ‘Zondag met Lubach‘. Hij legde uit dat mensen die er radicale ideeën op na houden, zoals complotdenkers, door de algoritmes van de social media in een fuik terecht komen, waardoor ze steeds meer bevestigd worden in hun denken.
Ik vond dit een ‘openbaring’, goed dat er op gewezen werd. Totdat….

Totdat…

 

ik er verder over na ging denken en dacht: ‘geldt dat dan niet voor alles waar je aandacht naar uit gaat? Als ik geïnteresseerd ben ik een bepaalde denkwijze, en ik hoor en zie filmpjes die daarover gaan, en mij worden daardoor nog meer van die filmpjes getoond, geldt dat dan alleen voor radicale ideeën? Dat denk ik niet.

Ik luister en zie dingen die ik zelf kies. En naar aanleiding van die keuze zie ik meer. Of die keuze nou radicaal is of gewoon gericht is op een ‘alledaags’ onderwerp, ik zal er meer van zien. Dat geldt dus niet alleen voor ‘fabeltjes’.

Eigen keuze

Als ik dingen hoor, zie, lees waar ik het niet mee eens ben dan zal ik daar (op den duur) toch niet meer naar luisteren/kijken? En dat geldt toch voor alle overtuigingen? Op het nieuws hoor je ook maar één kant. Wat is er mis mee om ook andere kanten te horen? Dan pas kun je beter je mening vormen. Het gaat toch om ‘volwassen denken’? Om verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedachten? Het zou wel van zeer onvolwassen gedrag getuigen als je ‘zomaar’ alles slikt omdat je er nou eenmaal veel van hoort. En als je een serieus denker bent, dan zoek je toch ook de ander kant, de andere inzichten? Lees in dit verband ook eens mijn blog over nadenken.

Eenzijdig

Ik vind het dus zeer kort door de bocht en eenzijdig belicht. En dat betekent dus niet, dat ik een complotdenker ben: dat betekent dat ik graag alle kanten van het verhaal hoor, om daarna mijn eigen mening te kunnen vormen. Zo gaat het in het dagelijkse (fysieke) leven toch ook?

‘Live’

Ik spreek in het dagelijkse leven (live) ook mensen die er misschien andere ideeën op na houden, Wil ik die dan niet horen? Tuurlijk wel. Tenzij het zó extreem buiten mijn gedachtewereld valt,… dan zal ik die mensen niet meer willen spreken, want dan passen ze gewoon niet bij mij. En dat geldt dus niet alleen voor radicale ideeën, dat geldt voor alle ideeën en overtuigingen. Ik kies uiteindelijk zelf toch met wie ik wil omgaan? Zowel in het fysieke leven als on line. Mensen die te veel buiten jouw wereld vallen zul je op den duur vermijden. Maar dat betekent (hopelijk) niet dat je alle mensen vermijdt die niet precies denken zoals jij. Dan word je wel heel kortzichtig en eenzijdig.

Daarom

Ik zou daarom willen zeggen: luister ook eens naar dingen waar je het niet (direct) mee eens bent. Het verruimt je zicht, en je kunt weloverwogen je mening vormen over zaken. Juist dát voorkomt dat je in een fuik terecht komt, welke fuik dan ook. Laten we juist breed blijven kijken, en dan onze meningen overwogen maken.

Dus

Wat het verhaal betreft over mensen die in die fuik terecht komen: dat ligt niet aan de fuik, dat ligt er aan dat mensen niet verantwoordelijk met hun eigen mening omgaan. Als je zomaar gelooft wat een ander zegt, dan kun je overal ‘ingeluisd’ worden, of het nou om het een of het ander gaat. De hele social media is dus een fuik. Durf dus ook te luisteren naar wat niet jouw mening is, en vorm dan opnieuw je mening. Luister juist ook eens naar wat niet ‘binnen jouw pad valt’, want dat voorkomt dat je in een fuik stapt.

Heb jij hier een mening over? Ik hoor het graag. En ik wens je veel wijsheid toe om verantwoordelijk je eigen mening te durven vormen.