Vorige maand waren mijn man en ik 40 jaar getrouwd. Ik realiseerde me op de dag zelf ineens hoe belangrijk en mooi dat is. En ook best bijzonder denk ik, in de huidige tijd. Daarom uit dankbaarheid dit blog met tips/adviezen voor jou; voor een (nog) betere relatie.
Lees verder
Geregeld maak ik situaties mee waarin ik weer geconfronteerd word met het belang (de noodzaak) van het grenzen stellen. In het groot en in het klein. En ik het klein kan het soms uitlopen op iets groots. Soms lijkt iets misschien niet de moeite waard om te benoemen, maar als je in het klein grenzen constant negeert, kan de bom in één keer barsten.
Ik wil niet zeggen, dat je altijd op je strepen moet gaan staan, maar het is wel belangrijk – als je niet op je strepen gaat staan, en dus over je grens heen laat gaan – dat dat een weloverwogen keuze is van jezelf. Dat je er vanuit vrijheid voor kiest, en niet, omdat het afgedwongen wordt of omdat je bang bent.
Leestijd: 6 minuten
Ken je het: Geweldloze Communicatie?
Kún je het: geweldloos communiceren?
Het is zo’n geweldig middel om respectvol met elkaar om te gaan. Het kan helpen ruzie’s te voorkomen.
Ik zal je in vogelvlucht meenemen. Als je je er meer in wilt verdiepen, kun je het boek ‘Geweldloze Communicatie’ van Marshall B. Rosenberg lezen; echt een aanrader. Hij is de ontwerper van dit model en beschrijft in zijn boek uitvoering wat het is en hoe je het toepast, met heel veel voorbeelden uit zijn eigen leven (hij is overleden op 7 februari in 2015).
Hij schrijft in zijn boek, dat ‘het doel van Geweldloze Communicatie niet is om mensen en hun gedrag te veranderen om onze zin te krijgen, maar om relaties op te bouwen die gebaseerd zijn op gelijkwaardigheid, eerlijkheid en empathie, waardoor uiteindelijk de behoeften van alle partijen kunnen worden vervuld.’ Het gaat dus om respect en gelijkwaardigheid. Hoe kunnen wij zo met elkaar omgaan, dat we beiden de grootste kans hebben om tevreden te zijn.
De Geweldloze Communicatie is opgebouwd uit vier elementen. Lees verder
Leestijd: 5 minuten
Zoals je verschillend kunt omgaan met volwassenen – al gelang hun DISC-profiel (zie vorige blog) – zo kun je natuurlijk ook verschillend omgaan met kinderen, afhankelijk van hun gedragsprofiel.
Het ene kind heeft een andere aanpak nodig dan het andere kind. En bij het ene kind zal iets wel effect hebben, terwijl je bij het andere kind misschien het tegenoverstelde bereikt van wat je wilt.
Ik wil je in dit blog wat handreikingen geven hoe je het beste met de verschillende ‘soorten’ kinderen kunt omgaan.
Een ‘D-kind’ is een ‘dwingend’ kind. Het is een geboren leider. Het wil de baas zijn. Het neemt met ‘nee’ geen genoegen. Het weet de kwetsbare ‘plekken’ van zijn ouders en maakt daar gebruik van. Een D-kind zegt wat hij denkt, zonder na te denken over wat het met anderen doet. Hij kan daarom heel brutaal overkomen. Hij heeft moeite om ‘het spijt me’ te zeggen. Hij is avontuurlijk/roekeloos.
Leestijd: 3 minuten
In een aantal van mijn eerdere blogs heb ik de verschillende DISC-profielen besproken. Misschien heb je jezelf herkend in een of twee van de profielen. Je zult vast ook anderen herkennen in de gedragsprofielen.
Misschien heb je iemand in je vriendenkring die ‘altijd verschrikkelijk strak is’; het moet precies zo en niet anders. Of iemand die ‘iedereen kent’. Als je met hem of haar de stad in gaat wordt hij/zij om de paar meter door iemand begroet. Of iemand waarvan je denkt: ‘denk toch eerst eens na voordat je ergens aan begint’. Of iemand die je respecteert om zijn/haar engelengeduld.
Je kunt je er aan ergeren, of je kunt er jaloers op zijn. In elk geval zijn het andere types dan jij.
Misschien heb je ook wel eens gemerkt, dat dat andere type mens ook anders reageert dan jij zou doen. Ook daar kun je je aan ergeren, of ………. je kunt je afvragen hoe je er het beste op kunt reageren – om ergernis of escalatie te voorkomen.
Daarom Lees verder
Leestijd: 3 minuten
Ik ben me momenteel weer aan het verdiepen in de gedragsprofielen, o.a. bekend onder de naam DISC.
De letters DISC staan voor eigenschappen van deze vier verschillende gedragsprofielen, waardoor het ‘algemene beeld’ van dit profiel gekenmerkt wordt.
De D staat voor dominant, daadkrachtig.
De I staat voor inspirerend en invloedrijk.
De S staat voor stabiel en sfeergevoelig.
De C staat voor consciëntieus.
Dit geeft een aardig beeld, aan wat voor ‘type’ mens je moet denken bij deze vier profielen.
Nu is het natuurlijk niet zo, dat je maar in één gedragsprofiel past; je bent een combinatie van alle vier. Dat maakt ieder mens juist weer zo uniek. Maar er zijn altijd één of twee profielen die de overhand hebben. Bepaald gedrag, dat je van nature, automatisch, laat zien.
Deze profielen komen tot stand, door onderscheid te maken tussen Lees verder
Leestijd: 2 minuten
Ik denk daarom dat het best een lastige emotie is. Het lijkt, alsof boosheid niet mag. Want boos zijn is niet leuk. Voor jezelf niet, en voor de ander niet. Maar vaak zit er iets onder de boosheid.
Stel, je steekt met je (klein)kind van twee de straat over. Je houdt het bij de hand, want het is een drukke weg. Ineens rukt het zich los, want het ziet een schattig hondje aan de overkant. Je schreeuwt boos: ‘Hier blijven! Handje geven!’ Dat is herkenbaar, toch? Wat betekent het, dat je roept naar je (klein)kind. Ben je echt boos? Nou, ja, best wel, want ….. je schrikt je rot. Straks komt het onder een auto. Dus ….. welke emotie zit er eigenlijk onder? Angst!
Je 10-jarige dochter durft zich niet voor te stellen aan de visite. Ze prevelt haar naam zachtjes en durft geen hand te geven. Je zegt geïrriteerd (boos): ‘Stel je even netjes voor, die meneer verstaat er niets van zo.’ Wat voel je eigenlijk: Schaamte. Je wilt, dat je dochter een zelfverzekerde, sterke, leuke meid is, en niet iemand die liever in een hoekje kruipt.
Je kind wordt niet uitgenodigd voor een feestje, terwijl het vriendinnetje wel wordt uitgenodigd. Het schreeuwt: ‘Marijke wordt ook altijd uitgenodigd. Ik vind het niet eerlijk!’ Wat voelt je kind eigenlijk? Verdriet.
Zo zijn er vele voorbeelden te noemen, waarbij onder de boosheid iets heel anders schuil gaat.
Daarom is het in mijn ogen goed, Lees verder
Leestijd: 3 minuten
Stel je eens een conflictsituatie voor. Bij voorbeeld: Je kind zit constant met z’n benen te wiebelen. Jij zegt: ‘Hou toch eens op met dat gewiebel’. Of je kind heeft voor zichzelf iets klaargemaakt in de keuken en heeft alle gebruikte spullen laten staan. Jij zegt: ‘Ruim de boel eens op als je het gebruikt hebt.’
Zulke uitspraken zorgen bepaald niet voor een positieve sfeer. Je kind zal zich rot voelen, of een grote mond terug geven, of misschien stilzwijgend doen wat je zegt, omdat jij ‘de baas’ bent. Maar leuk zal het niet zijn. Met een beetje pech ontaardt het in een ruzie.
Sta eens stil bij hoe ruzies vaak verlopen.
ouder: “Ruim je rotzooi toch eens op. Je laat altijd alles slingeren.”
kind: “Je bent zelf anders ook niet zo netjes. Jouw schoenen staan ook nog in de kamer.”
ouder: “Ja, omdat ik de troep van jou moet opruimen. Ik heb geen tijd om m’n eigen spullen op te ruimen.”
kind: “Alsof je altijd bezig bent met mijn spullen op te ruimen, zoveel was het helemaal niet.”
ouder: “Nu, zo’n troep als jij er van hebt, heb ik anders nooit. Ik snap niet hoe je het voor elkaar krijgt.”
enz. enz.
Een ‘gesprek’ waarin over en weer wordt aangevallen en verdedigd.
Niet bepaald constructief.
Als je naar m’n vorige blog kijkt – waarin ik negatieve manieren van communicatie bespreek – zul je zien, dat er in veel gevallen een ‘jij’-boodschap verzonden wordt. Een ‘jij’-boodschap voelt voor de ontvanger als een aanval. Je kind zal dus reageren met een tegenaanval of met verdediging. Daar wordt de sfeer niet beter van.
Door het geven van ‘ik’-boodschappen‘. Met een ‘ik’-boodschap haal je de angel eruit‘. Hoe doe je dat? Lees verder
Leestijd: 2 minuten
Laat je niet misleidenWe zijn als mensen geneigd ons oordeel te geven naar aanleiding van wat we zien, aan de buitenkant. Dat begint al in onze jeugd. Kinderen die afwijkend zijn (te dik, te stil, onaantrekkelijk) worden minder vaak gevraagd voor feestjes bij voorbeeld.
En ook als volwassenen kijken we eerst naar de buitenkant. als je er niet ‘aantrekkelijk’ uit ziet ben je minder ‘in tel’.
Denk bij voorbeeld alleen maar eens aan hoe mensen in een rolstoel soms worden aangesproken. Het gebeurt natuurlijk niet door iedereen, maar sommige mensen spreken iemand in een rolstoel aan alsof hij/zij geen verstand heeft. En soms wordt er zelfs over het hoofd van de rolstoelgebruiker heen gepraat, alsof hij/zij er niet is.
Een héél erg voorbeeld heb ik deze week weer gezien op Facebook. Ik heb het over Lizzie Velasquez, Lees verder
© 2020 Coaching Ik ben ik
Hoi bezoeker,
Mag ik er even tussendoor?
Heb je mijn E-boek ’30 bemoedigende quotes’
en de A4-poster met ‘belangrijke waarden voor een goede relatie’ al gezien?
Je kunt ze gratis downloaden. Ga naar deze pagina om ze aan te vragen.
