Allereerst: wat is AI. Dat is de afkorting van Artificiële (kunstmatige) Intelligentie. ‘AI’ wordt al best lang toegepast, we zijn daar echter vaak niet zo van doordrongen. Als je denkt aan zoekmachines bijvoorbeeld, of aan reclame die je ziet als je op internet zit; die zijn aangepast aan wat jij wilt weten en wat jij interessant vindt. (Daarvoor hebben ‘ze’ dus data verzameld waarop ‘ze’ hun keuzes wat jij te zien krijgt baseren.) Soms handig (als je iets zoekt), maar ook vaak heel irritant, En zolang het bij informatie geven blijft is het nog niet zo’n ramp. Hoewel: je hoort ook regelmatig het woord ‘fuik’ als je het over informatieverstrekking hebt. Je krijgt dan met name informatie die ‘bij je past’, waar jij in geïnteresseerd bent. Dat is dus in feite heel eenzijdig (als je zelf niet actief op zoek gaat naar andere info). En dat geldt natuurlijk voor ‘elke richting’. Iedereen zit dus in feite in een fuik; ieder in z’n eigen. Zo worden mensen ook nog eens van elkaar ‘gescheiden’.
Wat heeft AI nodig
AI heeft data nodig. Zonder data geen AI. En daar zit een groot gevaar in. Er worden beslissingen genomen op grond van beschikbare data. Ik hoorde in een TED-talk de opmerking dat we moeten oppassen dat we onze eigen fouten niet in de AI stoppen. Dat vind ik een hele goede opmerking. AI is in feite een kopie van de mens, maar dan zonder gevoel en menselijkheid. Ai (of ‘AI’ 😉 ), wat kan daar veel ellende van komen. En wie ‘is goed genoeg’ om de data te bepalen voor AI?! Geen mens is volmaakt en denkt volmaakt. Hoe vaak hebben we al niet meegemaakt dat mensen ergens op terug moeten komen. Dat voorspelt grote gevolgen. AI kent geen spijt, heeft geen geweten. Alles wat er in zit is er door mens ingestopt. Wil jij je daar aan overgeven? Ik niet.
Ik heb enige tijd geleden een quote gedeeld (met ‘mijn volgers’, die wekelijks een mail van mij krijgen; de ene keer mijn blog, en de week erna een quote), over hulp aanvaarden, en over niet perfect zijn.
Deze, om precies te zijn 😉
Ik had daarbij vermeld, dat ik op dat moment wat ‘leeg’ was, en geen inspiratie had om een blog te schrijven. Daarom had ik maar weer (voor de tweede keer achtereen) een quote gestuurd.
Ik kreeg daarop een heel lief mailtje met een bedankje voor mijn wekelijkse mailtjes, met daarbij genoemd dat ik misschien kon schrijven over wat mij energie geeft.
Dat was een heel mooi compliment, plus daarbij gelijk een idee voor een onderwerp om over te schrijven.
En dat wil ik in dit blog dus doen 😉 (Dank je wel Katrien 🙂 )
Waar krijg ik (en jij waarschijnlijk ook) energie van
Hier ben ik van overtuigd. Eenzaamheid kan een mens letterlijk ziek maken. Je kunt er lichamelijke klachten van krijgen (zoals van elk psychisch probleem). Lichaam en geest zij met elkaar verbonden; staan niet op zichzelf.
Je kunt niet zonder
Nu ben ik zelf nogal introvert, en ik kan best heel goed op mezelf zijn. Ik zoek niet snel de contacten op, omdat ik er gewoon niet extreem veel behoefte aan heb. Maar ik merk zeker wel, dat je niet zonder kunt. Soms voel ik heel sterk de behoefte om even contact te maken. Even gedachten uitspreken, gedachten wisselen met een ander. Even weten, dat je nietalleen op de wereld bent.
Nu heb ik gelukkig een lieve man, en geweldige kinderen en kleinkinderen, lieve vrienden en familie die ik zou kunnen bellen (hoewel ik dat niet snel doe 😉 ), maar stel, dat je dat niet hebt. Waar haal je dan je contacten vandaan? Ik denk vooral uit de dagelijkse dingen zoals een praatje met de buren, contacten in de winkel, bezoek aan clubs en verenigingen. Hoe erg is het dus, dat veel van deze spontane en geplande contacten opeens (dreigen te) verdwijnen. Niet meer onbezorgd winkelen (vooral niet meer dan nodig is), niet meer gezellig naar je club of vereniging om bij te kletsen lekker met elkaar bezig te zijn, niet meer gezellig met elkaar een dagje weg, of even bijkletsen in een restaurantje. De lol is er af.
Vorige maand waren mijn man en ik 40 jaar getrouwd. Ik realiseerde me op de dag zelf ineens hoe belangrijk en mooi dat is. En ook best bijzonder denk ik, in de huidige tijd. Daarom uit dankbaarheid dit blog met tips/adviezen voor jou; voor een (nog) betere relatie.
Geregeld maak ik situaties mee waarin ik weer geconfronteerd word met het belang (de noodzaak) van het grenzen stellen. In het groot en in het klein. En ik het klein kan het soms uitlopen op iets groots. Soms lijkt iets misschien niet de moeite waard om te benoemen, maar als je in het klein grenzen constant negeert, kan de bom in één keer barsten.
Op je strepen staan?
Ik wil niet zeggen, dat je altijd op je strepen moet gaan staan, maar het is wel belangrijk – als je niet op je strepen gaat staan, en dus over je grens heen laat gaan – dat dat een weloverwogen keuze is van jezelf. Dat je er vanuit vrijheid voor kiest, en niet, omdat het afgedwongen wordt of omdat je bang bent.
Het is zo’n geweldig middel om respectvol met elkaar om te gaan. Het kan helpen ruzie’s te voorkomen.
Wat is het
Ik zal je in vogelvlucht meenemen. Als je je er meer in wilt verdiepen, kun je het boek ‘Geweldloze Communicatie’ van Marshall B. Rosenberg lezen; echt een aanrader. Hij is de ontwerper van dit model en beschrijft in zijn boek uitvoering wat het is en hoe je het toepast, met heel veel voorbeelden uit zijn eigen leven (hij is overleden op 7 februari in 2015).
Hij schrijft in zijn boek, dat ‘het doel van Geweldloze Communicatie niet is om mensen en hun gedrag te veranderen om onze zin te krijgen, maar om relaties op te bouwen die gebaseerd zijn op gelijkwaardigheid, eerlijkheid en empathie, waardoor uiteindelijk de behoeften van alle partijen kunnen worden vervuld.’ Het gaat dus om respect en gelijkwaardigheid. Hoe kunnen wij zo met elkaar omgaan, dat we beiden de grootste kans hebben om tevreden te zijn.
Vier elementen
De Geweldloze Communicatie is opgebouwd uit vier elementen. Lees verder
Communicatie met je kind afhankelijk van het gedragsprofiel
Zoals je verschillend kunt omgaan met volwassenen – al gelang hun DISC-profiel (zie vorige blog) – zo kun je natuurlijk ook verschillend omgaan met kinderen, afhankelijk van hun gedragsprofiel.
Verschillende aanpak
Het ene kind heeft een andere aanpak nodig dan het andere kind. En bij het ene kind zal iets wel effect hebben, terwijl je bij het andere kind misschien het tegenoverstelde bereikt van wat je wilt.
Ik wil je in dit blog wat handreikingen geven hoe je het beste met de verschillende ‘soorten’ kinderen kunt omgaan.
Een kind met een D-profiel
Een ‘D-kind’ is een ‘dwingend’ kind. Het is een geboren leider. Het wil de baas zijn. Het neemt met ‘nee’ geen genoegen. Het weet de kwetsbare ‘plekken’ van zijn ouders en maakt daar gebruik van. Een D-kind zegt wat hij denkt, zonder na te denken over wat het met anderen doet. Hij kan daarom heel brutaal overkomen. Hij heeft moeite om ‘het spijt me’ te zeggen. Hij is avontuurlijk/roekeloos.
Hoe kun je het beste met een ‘D-kind’ omgaanLees verder
Hoe om te gaan met de verschillende DISC-profielen
(En dan bedoel ik natuurlijk omgaan met de mensen die dit profiel hebben 😉 )
Ergeren of jaloers zijn
In een aantal van mijn eerdere blogs heb ik de verschillende DISC-profielen besproken. Misschien heb je jezelf herkend in een of twee van de profielen. Je zult vast ook anderen herkennen in de gedragsprofielen.
Misschien heb je iemand in je vriendenkring die ‘altijd verschrikkelijk strak is’; het moet precies zo en niet anders. Of iemand die ‘iedereen kent’. Als je met hem of haar de stad in gaat wordt hij/zij om de paar meter door iemand begroet. Of iemand waarvan je denkt: ‘denk toch eerst eens na voordat je ergens aan begint’. Of iemand die je respecteert om zijn/haar engelengeduld.
Je kunt je er aan ergeren, of je kunt er jaloers op zijn. In elk geval zijn het andere types dan jij.
Misschien heb je ook wel eens gemerkt, dat dat andere type mens ook anders reageert dan jij zou doen. Ook daar kun je je aan ergeren, of ………. je kunt je afvragen hoe je er het beste op kunt reageren – om ergernis of escalatie te voorkomen.
Ik ben me momenteel weer aan het verdiepen in de gedragsprofielen, o.a. bekend onder de naam DISC.
De letters DISC staan voor eigenschappen van deze vier verschillende gedragsprofielen, waardoor het ‘algemene beeld’ van dit profiel gekenmerkt wordt.
De D staat voor dominant, daadkrachtig.
De I staat voor inspirerend en invloedrijk.
De S staat voor stabiel en sfeergevoelig.
De C staat voor consciëntieus.
Dit geeft een aardig beeld, aan wat voor ’type’ mens je moet denken bij deze vier profielen.
Combinatie
Nu is het natuurlijk niet zo, dat je maar in één gedragsprofiel past; je bent een combinatie van alle vier. Dat maakt ieder mens juist weer zo uniek. Maar er zijn altijd één of twee profielen die de overhand hebben. Bepaald gedrag, dat je van nature, automatisch, laat zien.
Hoe worden deze vier profielen gevormd
Deze profielen komen tot stand, door onderscheid te maken tussen Lees verder
Klik op de afbeelding om je in te kunnen schrijven
(En krijg als bonus een voorproefje van het boek (in wording): 'het Balansboek' - boek van de tegenstellingen)
Op deze website worden cookies gebruikt om ervoor te zorgen, dat de website zo goed mogelijk werkt. Als u doorgaat met het gebruik van de site gaan we er van uit, dat u hiermee akkoord gaat.OkMeer over Privacy en Cookies
hoorde in een TED-talk de opmerking dat we moeten oppassen dat we onze eigen fouten niet in de AI stoppen. Dat vind ik een hele goede opmerking. AI is in feite een kopie van de mens, maar dan zonder gevoel en menselijkheid. Ai (of ‘AI’ 😉 ), wat kan daar veel ellende van komen. En wie ‘is goed genoeg’ om de data te bepalen voor AI?! Geen mens is volmaakt en denkt volmaakt. Hoe vaak hebben we al niet meegemaakt dat mensen ergens op terug moeten komen. Dat voorspelt grote gevolgen. AI kent geen spijt, heeft geen geweten. Alles wat er in zit is er door mens ingestopt. Wil jij je daar aan overgeven? Ik niet.
Klik op de afbeelding om je in te kunnen schrijven
(En krijg als bonus een voorproefje van het boek (in wording): 'het Balansboek' - boek van de tegenstellingen) 
