AI
Allereerst: wat is AI. Dat is de afkorting van Artificiële (kunstmatige) Intelligentie. ‘AI’ wordt al best lang toegepast, we zijn daar echter vaak niet zo van doordrongen. Als je denkt aan zoekmachines bijvoorbeeld, of aan reclame die je ziet als je op internet zit; die zijn aangepast aan wat jij wilt weten en wat jij interessant vindt. (Daarvoor hebben ‘ze’ dus data verzameld waarop ‘ze’ hun keuzes wat jij te zien krijgt baseren.) Soms handig (als je iets zoekt), maar ook vaak heel irritant, En zolang het bij informatie geven blijft is het nog niet zo’n ramp. Hoewel: je hoort ook regelmatig het woord ‘fuik’ als je het over informatieverstrekking hebt. Je krijgt dan met name informatie die ‘bij je past’, waar jij in geïnteresseerd bent. Dat is dus in feite heel eenzijdig (als je zelf niet actief op zoek gaat naar andere info). En dat geldt natuurlijk voor ‘elke richting’. Iedereen zit dus in feite in een fuik; ieder in z’n eigen. Zo worden mensen ook nog eens van elkaar ‘gescheiden’.
Wat heeft AI nodig
AI heeft data nodig. Zonder data geen AI. En daar zit een groot gevaar in. Er worden beslissingen genomen op grond van beschikbare data. Ik
hoorde in een TED-talk de opmerking dat we moeten oppassen dat we onze eigen fouten niet in de AI stoppen. Dat vind ik een hele goede opmerking. AI is in feite een kopie van de mens, maar dan zonder gevoel en menselijkheid. Ai (of ‘AI’ 😉 ), wat kan daar veel ellende van komen. En wie ‘is goed genoeg’ om de data te bepalen voor AI?! Geen mens is volmaakt en denkt volmaakt. Hoe vaak hebben we al niet meegemaakt dat mensen ergens op terug moeten komen. Dat voorspelt grote gevolgen. AI kent geen spijt, heeft geen geweten. Alles wat er in zit is er door mens ingestopt. Wil jij je daar aan overgeven? Ik niet.
Je kind wordt niet uitgenodigd voor een feestje, terwijl het vriendinnetje wel wordt uitgenodigd. Het schreeuwt: ‘Marijke wordt ook altijd uitgenodigd. Ik vind het niet eerlijk!’ Wat voelt je kind eigenlijk? Verdriet.
