Zijn wie je bent
Wat hebben wij in de kern eigenlijk nodig? Waar kunnen wij niet zonder? Wat maakt dat we ons gelukkig kunnen voelen en dankbaar kunnen zijn? Ligt het aan hoe rijk je bent? Ligt het aan of je gezond bent? Ligt het aan hoeveel vrienden je hebt? Natuurlijk is het fijn als je (meer dan) genoeg geld of goederen hebt, en dat je (over het algemeen) gezond bent, en het is ook fijn als je veel vrienden hebt, maar… is dat een voorwaarde voor je welbevinden?
Ik vind het irritant om te moeten zeggen, maar ik ben van slag.
Van slag door hoe de wereld momenteel in elkaar zit, of beter gezegd, van slag doordat het zo pijnlijk duidelijk wordt hoe de wereld in elkaar zit. Het houdt me té veel bezig om mijn geest ruimte te geven om een blog te schrijven. En dat irriteert me eigenlijk best. Het heeft namelijk geen zin om er de hele tijd over na te denken. Ik kan er niets aan veranderen, dus ik moet het loslaten.
Dat is wel ‘een dingetje’. Je kunt weten dat je los moet laten, maar … hoe doe je dat? Vaak gaat het goed hoor, dus in die zin maak ik me geen zorgen. Maar soms lukt het gewoon niet zo goed. Afleiding zoeken is een goede remedie. Maar als er dan eens weinig afleiding is, dan kan het lastig worden. Zoals vandaag. Maar: Geen zorgen voor de dag van morgen. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad (uit Matt. 6: 34). Morgen is er weer een nieuwe dag.
Je wilt ook zo graag iets doen, niet alles passief bij je langs laten glijden. Dat voelt ook niet goed. Dus houdt het je toch weer bezig. Je blijft nadenken over wat wijs is, en verstandig. Hoe je je moet opstellen, hoe je met de hele situatie moet omgaan, wat je er van moet denken, wat je nog kunt geloven en wat niet. En wat de toekomst brengen zal.
Daar maak ik me toch wel ontzettende zorgen om: de toekomst. Maar ook die toekomst heb ik niet in de hand. Het is dus de kunst om je eigen verantwoording te nemen waar die ligt. En wat daarbuiten ligt, is niet van mij. Dat maakt ook, dat je dus geen controle hebt op de situatie. En dat is lastig, voor de meesten. We willen graag controle hebben over de situatie. Dat is duidelijk, en dat is veilig. Maar die controle is er al lang niet meer. Niet bij de burgers zelf tenminste.
In mijn opleiding SPH Jeugdzorgwerker leer ik zeer nuttige dingen. Ik wil hiervan graag iets met je delen. Ik denk dat het goed zou zijn als iedereen deze dingen zou leren.
Zoals bijvoorbeeld dat je de centrale waarden van een sociale professional in het oog moet houden. Welke waarden zijn dit dan?
Toen ik dat las vroeg ik mezelf af: zijn dat geen waarden die iedereen hoog in het vaandel zou moeten hebben? Je leert dit als sociale professional, maar… zou niet iedereen dit moeten leren?
Je zou denken dat iedereen dat ‘automatisch’ leert, van huis uit. Tenminste, dat is wat ik vaak heb gedacht, maar… dat is zeker niet het geval. Je ziet het om je heen. Hoe respectloos gaan mensen soms met anderen om. Als je anders denkt dan een ander word je door sommigen al uitgescholden en voor gek verklaard. Hoezo respect? Blijkbaar gelden deze waarden dus niet voor iedereen.
Deze waarden zijn de basis voor een respectvolle evenwichtige samenleving. Ik zou wensen dat er al op 
de basisschool geleerd zou worden hoe je respectvol met anderen omgaat (en eerlijk gezegd valt het nog niet eens mee om uit te leggen wat respect precies is. Lees hier meer over in mijn blog over respect), en dat er geleerd zou worden wat gelijkwaardigheid is een betekent, en wat zelfbeschikking betekent en inhoudt. En dat is nog maar de basis. Er zijn zoveel meer thema’s die je als sociale professional leert, en wat geen overbodige luxe zou zijn als iedereen dat zou leren. Ik noem hier een paar belangrijke thema’s: Lees verder
Ik wil iets kwijt naar aanleiding van de discussies die er de laatste tijd zijn over de vrijheid van meningsuiting. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de onthoofding van een leraar in Frankrijk, maar ook aan de verkiezing in Amerika, en – wat nu ook weer actueel is – de Zwarte Pieten discussie. Of kijk naar wat er allemaal gezegd wordt over het mondkapjesbeleid, of de komende vaccinatie tegen het coronavirus. Meningen zijn verdeeld.
Ik wil het niet inhoudelijk hebben over deze onderwerpen, maar waar het mij om gaat is het volgende. Het valt mij op, dat het ontzettend moeilijk blijkt te zijn, om zonder ‘oorlog’ voor je mening uit te kunnen komen. De scheldpartijen op Facebook over je mening betreffende Zwarte Piet, of de mondkapjes, of het vaccineren: Het is vaak niet mals. En iemand vermoorden omdat je je gekrenkt voelt, het gebeurt gewoon. Opruiend gedrag omdat je het niet eens bent met de verkiezingsuitslag, het lijkt allemaal normaal. Of – wat ik onlangs hoorde op TV -dat je het er gewoon mee eens moet zijn (in dit geval met het dragen van mondkapjes), en niet zo moeilijk moet doen, dan heb je ook geen probleem. Alsof dat de oplossing is: je eigen mening aan de kant schuiven, zodat je geen problemen krijgt. Dat is toch juist geen vrijheid van meningsuiting? Dan mogen we niet meer uniek zijn dus, en moeten we denken zoals iedereen denkt. Heel gevaarlijk.
Af en toe overspoelt het me. Als ik kijk naar de wereld om ons heen, en de ‘vernielingen‘ zie van onze aarde, dan denk ik soms ‘waar zijn we mee bezig’. Helemaal nu in deze coronatijd. Als je leest over dat de vissen in het water weer te zien zijn in Venetië, en dat de vogels weer gehoord worden, en niet worden overstemd door al het lawaai dat wij produceren (zie ook mijn eerdere blog), dan word je er van bewust wat we gedaan hebben met de aarde. Dan zien we de rijkdom die we hebben als we de natuur er ‘laten zijn’. Zó is het bedoeld, zo is het gemaakt. De natuur is zo’n grote rijkdom. Het kan ons zoveel geven. Wat verschrikkelijk toch, dat we het zó kapot maken.
De vorige keer schreef ik over het belang van je grenzen aangeven. Dit moet niet verward worden met laten weten waar je behoefte aan hebt.
Als je je grenzen aangeeft gaat het om jezelf; om je eigen ‘gebied’. Dan kun je in de eerste plaats denken aan je eigen lichaam. Jouw lichaam is van jou. Jij bent er ‘de baas over’, en je bent er verantwoordelijk voor. Dat betekent dus, dat niemand iets met/aan jouw lichaam mag doen wat jij niet wilt.
Verder heb je natuurlijk ook een geest, een innerlijke wereld. Die is ook van jou. Jij mag zelf weten wat je denkt en wat je ‘vindt’. Ook daar ben je zelf verantwoordelijk voor en daar ben jij de ‘regisseur’ van.
Geregeld maak ik situaties mee waarin ik weer geconfronteerd word met het belang (de noodzaak) van het grenzen stellen. In het groot en in het klein. En ik het klein kan het soms uitlopen op iets groots. Soms lijkt iets misschien niet de moeite waard om te benoemen, maar als je in het klein grenzen constant negeert, kan de bom in één keer barsten.
Ik wil niet zeggen, dat je altijd op je strepen moet gaan staan, maar het is wel belangrijk – als je niet op je strepen gaat staan, en dus over je grens heen laat gaan – dat dat een weloverwogen keuze is van jezelf. Dat je er vanuit vrijheid voor kiest, en niet, omdat het afgedwongen wordt of omdat je bang bent.
Wie mij een beetje kent of mijn Facebookpagina volg zal het gemerkt hebben: Ik heb wel iets met ‘wijze woorden’. Quotes, spreuken, gezegden: Er zit een diepere wijsheid achter. Als je er over doordenkt kun je veel ontdekken. Dat wil ik vanaf nu dan ook af en toe doen. Een quote nader bekijken.
“Soms moet je een stap terug zetten, om een ander de kans te geven een stap naar voren te zetten”.
Dit ervaar ik regelmatig in mijn eigen leven; op twee manieren.
Aan de ene kant ben ik degene die soms even een stapje terug moet zetten, maar aan de andere kant heb ik er vaak behoefte aan, dat die ander even een stapje terug zet.
Leestijd: 2 minuten
Ik ontdekte laatst, dat respect eigenlijk best een moeilijk begrip is. Wat is respect eigenlijk? Wat zeg je als je om respect vraagt? Je komt het in verschillende gezegdes tegen, zoals: Respect afdwingen, Respect verdienen, Met alle respect….
Je kunt respect hebben voor iemand, maar je kunt ook respect hebben voor iets (voor de natuur bijvoorbeeld, of voor iemands mening).
Wat houdt dat dan in, en wanneer heb je dan respect. Aan wat voor voorwaarden moet iets voldoen om respect te krijgen. Wat betekent respectvol met elkaar omgaan.
Laten we eens onderzoeken wat de betekenis is. Doe mee met mijn brainstorming 😉 :
Volgens mij Lees verder
Leestijd: 2 minuten
Wanneer voel je je eigenlijk veilig? Waar hangt dat van af? Hangt dat (alleen) af van of er wel of geen oorlog is bijvoorbeeld? Voel je je veilig, als er geen raketten worden afgevuurd? Of gaat veiligheid verder.
Denk bijvoorbeeld aan je leefomgeving. Woon je bij een drukke verkeersweg die het onveilig maakt? Of woon je in een ‘criminele wijk’? Hangt het daar (alleen) van af of je je veilig voelt?
En wat te denken van een praatzieke buurvrouw bijvoorbeeld, die allerlei verhalen over jou de wereld in stuurt? Voel je je dan nog veilig? Lees verder
Klik op de afbeelding om je in te kunnen schrijven
(En krijg als bonus een voorproefje van het boek (in wording): 'het Balansboek' - boek van de tegenstellingen) © 2023 Coaching Ik ben ik
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Hoi bezoeker,
Mag ik er even tussendoor?
Heb je mijn E-boek ’30 bemoedigende quotes’
en de A4-poster met ‘belangrijke waarden voor een goede relatie’ al gezien?
Je kunt ze gratis downloaden. Ga naar deze pagina om ze aan te vragen.
Powered by WishList Member - Membership Software
