Leestijd: 2 minuten

Boosheid is een emotie die ‘zo maar’ op kan komen

Ik denk daarom dat het best een lastige emotie is. Het lijkt, alsof boosheid niet mag. Want boos zijn is niet leuk. Voor jezelf niet, en voor de ander niet.  Maar vaak zit er iets onder de boosheid.

Wat kan er onder zitten?

Stel, je steekt met je (klein)kind van twee de straat over. Je houdt het bij de hand, want het is een drukke weg. Ineens rukt het zich los, want het ziet een schattig hondje aan de overkant. Je schreeuwt boos: ‘Hier blijven! Handje geven!’ Dat is herkenbaar, toch? Wat betekent het, dat je roept naar je (klein)kind. Ben je echt boos? Nou, ja, best wel, want ….. je schrikt je rot. Straks komt het onder een auto. Dus ….. welke emotie zit er eigenlijk onder? Angst!

Je 10-jarige dochter durft zich niet voor te stellen aan de visite. Ze prevelt haar naam zachtjes en durft geen hand te geven. Je zegt geïrriteerd (boos): ‘Stel je even netjes voor, die meneer verstaat er niets van zo.’ Wat voel je eigenlijk: Schaamte. Je wilt, dat je dochter een zelfverzekerde, sterke, leuke meid is, en niet iemand die liever in een hoekje kruipt.

Je kind wordt niet uitgenodigd voor een feestje, terwijl het vriendinnetje wel wordt uitgenodigd. Het schreeuwt: ‘Marijke wordt  ook altijd uitgenodigd. Ik vind het niet eerlijk!’ Wat voelt je kind eigenlijk? Verdriet.

Zo zijn er vele voorbeelden te noemen, waarbij onder de boosheid iets heel anders schuil gaat.

Je eigen boosheid

Daarom is het in mijn ogen goed, Lees verder