Afgelopen weekend hebben we weer een POWER-weekend gehad. Het was weer ontzettend gezellig en zeer leerzaam voor de kinderen. Waar we het onder anderen over gehad hebben is gevoelens en behoeften. Het is heel nuttig om ze te herkennen en te benoemen.
Waarom?
Wat levert het je op als je je gevoelens herkent? Neem bijvoorbeeld het gevoel boos. We hebben met elkaar diverse benamingen van boos ontdekt; van een heel klein beetje boos (geïrriteerd bijvoorbeeld) tot extreem boos (zoals agressief). Het was ontzettend leuk om daar met elkaar over na te denken. En er bleken veel meer benamingen te zijn dan je in eerste instantie zou denken. Duidelijk werd ook, dat die verschillende benamingen inhoudelijk vaak van elkaar verschillen. Je kunt bijvoorbeeld geïrriteerd zijn, zoals genoemd. Als dat echter te veel oploopt kan het uitmonden in woedend zijn of zelfs agressief. En hier zien we al de functie van het herkennen. Irritatie valt nog wel mee; daar hoeft een ander nog niet zo heel veel last van te hebben. Maar wordt iemand uiteindelijk agressief; berg je dan maar. Hier zie je, dat de boosheidsladder – zoals we die ook besproken hebben tijdens dit weekend – in werking treedt. Als je op tijd je gevoel van irritatie herkent (en erkent), dan kun je nog ingrijpen om het niet te laten uitmonden in agressie. (Lees ook mijn blog over boosheid.)
Je kind wordt niet uitgenodigd voor een feestje, terwijl het vriendinnetje wel wordt uitgenodigd. Het schreeuwt: ‘Marijke wordt ook altijd uitgenodigd. Ik vind het niet eerlijk!’ Wat voelt je kind eigenlijk? Verdriet.
