Is Nederland een tolerant land?
Mensen zeggen wel, dat Nederland zo’n tolerant land is. Ik waag dat oprecht te betwijfelen.
Wat is tolerantie eigenlijk?
In het woordenboek staat: ‘verdraagzaamheid tegenover mensen die anders denken of handelen’. Het betekent, ‘dat sancties uitblijven voor afwijkende meningen en gedragingen’.
Bij voorbeeld
Om nou als voorbeeld de Zwarte Pieten discussie te nemen (die is toch al lang weer het land uit 😉 ): Er zijn mensen, die het discriminatie noemen, en die zich er heel druk om maken. Er zijn ook mensen, die zich er totaal niet druk om maken, en die dus vinden, dat die anderen zich ook niet zo druk moeten maken. Die anderen moeten tolerant zijn, want: ‘Wat maakt het nou uit dat die Pieten Zwart zijn’. Maar ze hebben niet door, dat ze op zo’n moment dus juist zelf intolerant zijn. Ze kunnen niet accepteren, dat een ander deze mening heeft. (Tenminste, zulke mensen zitter er bij. Je kunt natuurlijk niet alles over één kam scheren.) (Let wel: het is niet mijn bedoeling om deze mensen zwart (haha) af te schilderen, want aan de andere kant heb je net zulke reacties. Er zijn ook mensen die tegen Zwarte Piet zijn, en niet kunnen accepteren dat anderen die mening niet delen. Het gaat er niet om wat je er van vindt, het gaat er om, hoe je degene die anders denkt bejegent.)
En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen.
Denk bv. aan het feit dat twee mannen of twee vrouwen een kind adopteren. Ik ben daar op tegen. En ik vermoed, dat er velen zullen zijn die dat intolerant van mij vinden. Maar tolerant zijn betekent niet, dat je al je grenzen moet laten vallen. Het betekent niet, dat je alles goed vindt, en geen mening meer hebt over iets. Het betekent, dat je andere meningen kunt respecteren; dat je een ander de ruimte geeft om te denken en te vinden wat hij wil, zonder dat je hem of haar daar op veroordeelt, of anders behandelt.
En dát vinden veel mensen juist moeilijk
Als je een uitgesproken mening hebt, word je niet meer getolereerd door sommige mensen. Want je mag geen uitgesproken mening hebben, je moet ’tolerant’ zijn. Vervolgens kun je door die mensen verketterd worden, omdat je een andere mening bent toegedaan. Over tolerantie gesproken.
Echt tolerant
Wat zou het toch fijn zijn, als we echt tolerant leerden zijn. Dat we dus accepteren, dat een ander een andere mening heeft. En dat er dan geen oorlogsuitingen gedaan worden naar die andersdenkenden. Dat is tolerantie. Elkaar toch fatsoenlijk blijven bejegenen, ondanks dat die ander er een heel andere mening op na houdt.
Dat is mijn wens voor dit nieuwe jaar: Veel tolerantie en begrip en acceptatie. Dat we elkaar zullen tolereren, ondanks verschillende meningen of gedragingen.
Ik ga er in elk geval (weer) mijn best voor doen. Ik hoop jij ook.
Wat is jouw wens voor het komende jaar? (Je kunt het hieronder laten weten.)
Wat een mooie wens, Inge! Nou ben ik wel lichtelijk bevooroordeeld (ik heb verdraagzaamheid en onderling begrip zelfs in mijn missie opgenomen). 😉
Want goh, wat zou de wereld er toch een stuk beter op worden als mensen ophouden met het willen opleggen van hun wil/gedachten(goed)/ideeën over wat ‘hoort’ aan anderen.
Ik gun het iedereen om te zijn en te denken hoe ze zijn en denken. En ik vind het heel fijn als andere mensen mij diezelfde vrijheid gunnen (dat ontbreekt er helaas nog wel ‘ns aan …)
Het kan al héél klein beginnen, gewoon door één woordje door een ander woordje te vervangen: ‘vind’ in plaats van ‘is’.
Bijvoorbeeld niet meer zeggen “Dat is discriminatie!” maar “Dat vind ik discriminatie!”
Dus als eerste kleine stapje richting verdraagzaamheid en begrip wens ik ons allen voor 2017 een respectvoller en zuiverder communicatie toe. 🙂
Wat een mooie reactie Renée, dank je wel. En wat een prachtige aanvulling: ‘is’ vervangen door ‘vind’. Daar wordt alles inderdaad al helemaal anders van. En zo simpel eigenlijk. Dank je wel voor je mooie wens voor 2017. Ik sluit me er volledig bij aan.