Weet jij zeker ‘waar het over gaat’?
We kunnen al snel het idee hebben, dat we weten ‘waar het over gaat’, of hoe iets zit. Dat geldt in diverse situaties. Ik kwam hiervan weer een mooi voorbeeld tegen.
Zoals je misschien weet (uit mijn vorige blogs) zijn wij onlangs verhuisd. En bij een verhuizing is het al snel een chaos: allemaal verhuisdozen in diverse ruimten. Soms is iets bij elkaar in gestopt wat niet bij elkaar hoort, maar toch in één doos zit, omdat er toevallig nog ruimte was in die doos. En in ons geval spullen die (eigenlijk) naar een ruimte moesten die nog niet bestond (zoals de badkamer, die er nog niet is). Waar zet je die dan neer? En vooral, waar ga je ze zoeken als je het nodig hebt? Het is duidelijk: niet alles is altijd even duidelijk 😉
Dan ben je blij, dat er op de dozen staat wat er in zit (hoewel ook dit betrekkelijk is, want je zet niet elk dingetje er op dat er in zit. Je probeert het zo te beschrijven, dat duidelijk is, of je wel of niet in deze doos moet zoeken). Maar toch, over het algemeen heb je een redelijk goed beeld wat er in de doos zal zitten.
Anderen zeggen van mij dat ik nooit veroordelend ben. Dat ervaar ik als een groot compliment, maar soms vraag ik me af of het klopt. Ik wil inderdaad beslist niet oordelen (en dan betekent oordelen: iemand minder achten). Wie ben ik, om te zeggen wat een ander mag zeggen of doen?!! In kan niet in iemands hart kijken. En toch …………. er schieten bij mij soms toch gedachten op waarvan ik schrik. Hoe gauw heb je niet je mening klaar over iemand; door zijn uiterlijk, door de manier waarop hij of zij zich kleedt, of hoe hij of zij zich uit ….. vul maar in. Ik betrap me daar toch regelmatig op, terwijl ik het helemaal niet wil.
